Τελικά δεν είναι μόνο το υγειονομικό προσωπικό της χώρας που σηκώνει το μάρμαρο στην περίοδο της πανδημίας που διανύουμε. Ο εκπαιδευτικός την περίοδο της κρίσης σηκώνει μεγάλο βάρος. Γιατί του ήρθαν κι από την Πέργαμο… Δεν του φτάνει του εκπαιδευτικού συστήματος που είναι μιας ηλικίας, το λέμε κομψά για να μην πούμε γερασμένο, ήρθε και η
Κεραμέως και τους είπε αμέτι μαχαμέτι θα μάθετε το internet. Και όχι μόνο θα το μάθετε αλλά θα μπείτε και στη διαδικασία να γίνεται εξπερ… Τρέχουν λοιπόν οι δάσκαλοι που έχουν και μια ηλικία και δεν φτάνουν… Για πότε αγόρασαν νέας τεχνολογίας κινητά και τάμπλετ και για πότε έμαθαν τις νέες εφαρμογές είναι κάτι απίστευτο. Αλλά το πρόβλημα δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν το ότι έπρεπε να ανοίξουν τις κάμερες και να κάνουν μάθημα. Τα παιδιά να έκαναν ζάφτι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Αυτούς όμως που δεν μπορούσαν να κάνουν ζάφτι ήταν οι γονείς , οι παππούδες και οι γιαγιάδες που στέκονταν δίπλα στους μικρούς μαθητές μαγεμένοι με τις νέες εξελίξεις. Κι ήταν μαγεμένοι οι ηλικιωμένοι γιατί είτε δεν πήγαν σχολείο στους καιρούς τους, είτε γιατί είχαν μια καλή ευκαιρία να δουν πως γίνεται το μάθημα, διαδικτυακά. Εκεί πια οι εκπαιδευτικοί έπαθαν νευρικό κλονισμό, γατί θα έπρεπε να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί. Το ξέρουμε δα το άγχος των γονιών και των παππούδων για τα βλαστάρια τους. Και τι να κάνουν κι οι εκπαιδευτικοί; Είδαν κι έπαθαν. Κι έτσι και συνεχιστεί αυτός ο τρόπος διδασκαλίας για καιρό βλέπω τους παππούδες και τις γιαγιάδες να πιάνουν τα γράμματα από την αρχή…
