Με τις προτάσεις της για τον νέο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και τη μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαίνεται να ικανοποιεί τις επιθυμίες των χωρών που τάσσονται κατά της ΚΑΠ και του Φρανς Τίμερμανς. Εκτός αν αυτός ήταν εξαρχής ο σχεδιασμός της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Παρότι ο συνολικός προϋπολογισμός της ΕΕ αυξάνεται, η πρόεδρος της Επιτροπής προτείνει μια δραστική μείωση 18% στον προϋπολογισμό της ΚΑΠ σε τρέχουσες τιμές. Μέχρι το 2034, η αξία των άμεσων ενισχύσεων θα αντιστοιχεί μόλις στο 57% αυτής του 2020. Πού είναι, λοιπόν, οι διακηρύξεις για ενίσχυση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας, όταν η γεωργία αποτελεί πυλώνα της, όχι μόνο για τα τρόφιμα, αλλά και για την ενέργεια, τα χημικά, τα πλαστικά και τις κατασκευές;
Χωρίς κανένα ουσιαστικό όραμα για μια ενιαία ευρωπαϊκή στρατηγική, η Επιτροπή μετακυλίει την ευθύνη στα κράτη-μέλη: Να καταρτίσουν 27 διαφορετικά εθνικά σχέδια, να ορίσουν τις δικές τους προτεραιότητες και, αν το επιθυμούν –και αν μπορούν– να χρηματοδοτήσουν επιπλέον δράσεις. Λιγότερη γεωργία, λιγότερη Ευρώπη. Μια προσέγγιση που ενθαρρύνει τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών, ενώ το ζητούμενο θα έπρεπε να είναι η ενότητα και η κοινή στρατηγική.
Οι ευρωβουλευτές αντέδρασαν ομόφωνα, εκφράζοντας την ίδια οργή που είχαν εκδηλώσει και οι αγροτικοί φορείς την προηγούμενη ημέρα. Με ένα ηχηρό μήνυμα προς τη «Vonderland», φώναξαν: «Αυτή δεν είναι η Ευρώπη μας!» Και, σαν να μην έφτανε αυτό, ο πυρήνας της νέας ΚΑΠ, που προτείνεται την ίδια ημέρα, εισάγει μια ριζική αναδιανομή των ενισχύσεων που υπονομεύει τη βάση της ευρωπαϊκής διατροφικής κυριαρχίας. Η μείωση και η επιβολή ανώτατων ορίων στις άμεσες ενισχύσεις εισοδήματος θα πλήξει σοβαρά τους παραγωγούς, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής αγροτικής παραγωγής και διαχειρίζονται το 54% της συνολικής γεωργικής γης στην ΕΕ. Την ίδια στιγμή, τα Οικολογικά Σχήματα φαίνεται να εξαφανίζονται μαζί με τον περικομμένο προϋπολογισμό της ΚΑΠ.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου μοντέλου θα εντείνει την οικονομική πίεση στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις που σήμερα καλύπτουν τον κύριο όγκο της παραγωγής στην ΕΕ. Θα ενισχύσει τις πιέσεις για συγκέντρωση και μεγέθυνση, καθιστώντας ακόμα δυσκολότερη την εγκατάσταση νέων γεωργών σε παραδοσιακές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις. Παράλληλα, θα ωθήσει τους παραγωγούς σε στρατηγικές περιορισμού του κόστους, με τελικό αποτέλεσμα τη συνολική μείωση της ευρωπαϊκής αγροτικής παραγωγής.
Πηγή: ypaithros.gr | Συντάκτης: Madre Yves
