Γράφει ο Βασίλης Σταρακάς, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναιτωλικού.
Το παρόν 17ο μέρος «Η ιστορία του Παναιτωλικού μας», έχει ως αρχή ένα θέμα που δεν σχετίζεται αποκλειστικά με την ομάδα μας – όπως τα προηγούμενα 16 μέρη – αλλά αφορά τις δραματικές και υποχρεωτικές αλλαγές που ξεκίνησαν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο προς το τέλος της σεζόν 1966-67, αμέσως όταν ανέλαβαν τον έλεγχο της χώρας οι πραξικοπηματίες στρατιωτικοί της 21ης Απριλίου του 1967.
Ο άνθρωπος που έλεγχε και εξουσίαζε τον Ελληνικό αθλητισμό σε όλη τη διάρκεια της επταετίας, ήταν ο Αντισυνταγματάρχης Κωνσταντίνος Ασλανίδης, ο οποίος έφερε τον τίτλο του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, για να ολοκληρωθεί η ποδοσφαιρική σεζόν 1966-67 της Α’ και Β’ Εθνικής ήθελε ακόμη 2 αγωνιστικές. Ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης τις ανέστειλε για ένα μήνα, και χωρίς χρονοτριβή προχώρησε σε σαρωτικές αλλαγές, οι οποίες συνεχίστηκαν και την επόμενη σεζόν 1967-68.
Διέλυσε ιστορικά σωματεία, όπως τον Παναιγιάλειο, τον ΠΑΟ Καλογρέζας, τον Εργοτέλη κ.λπ. τα οποία δεν ήταν αρεστά στο καθεστώς. Επίσης, πολλά σωματεία εξαναγκάστηκαν σε συγχώνευση, ενώ υπήρξαν μαζικές απομακρύνσεις εκλεγμένων διοικητικών συμβουλίων, τα οποία αντικαταστάθηκαν με διορισμένους από τη στρατιωτική κυβέρνηση. Παράλληλα, έγιναν και αναδιαρθρώσεις κατηγοριών, όπως και απαγόρευση μεταγραφών από την Β’ στην Α’ Εθνική – πλην φοιτητών και στρατευσίμων.
Υπήρξαν και πολλές άλλες αυθαίρετες πράξεις από τον Γενικό Γραμματέα, όπως π.χ. ενώ ο Εθνικός Αλεξανδρούπολης και η Ασπίδα Ξάνθης είχαν υποβιβαστεί τη σεζόν 1966-67 από την Β’ Εθνική, την επόμενη χρονιά με δική του εντολή συμμετείχαν πάλι στην ίδια κατηγορία.
Ας μη γράψω όμως άλλα αρνητικά – που είναι πάρα πολλά – θα πω και ένα θετικό, επετράπη στα σωματεία Α’ και Β’ Εθνικής να καλούν μέσω της ΕΠΟ ξένους διαιτητές, με έξοδα βέβαια των ενδιαφερομένων σωματείων (ούτε η χούντα δεν μπόρεσε να ακουμπήσει την…παράγκα). Ένα άλλο θετικό που αφορούσε τον Παναιτωλικό, είναι η αποπεράτωση της μεγάλης εξέδρας, στα εγκαίνια της οποίας παραβρέθηκε και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, Κωνσταντίνος Ασλανίδης.
Μια άλλη καινοτομία της εποχής εκείνης, ήταν το ότι στους εκτός έδρας αγώνες, όλες οι αποστολές της Α’ και Β’ Εθνικής, έπρεπε υποχρεωτικά να φορούν ομοιόμορφες ενδυμασίες. Φυσικά το χρώμα ή σχέδιο ή η ποιότητα των υφασμάτων ήταν στην εκλογή του κάθε σωματείου. Η ενδυμασία περιλάμβανε σακάκι – παντελόνι – μπλουζάκι ή πουκάμισο. Το νόημα της ομοιόμορφης στολής ήταν να δίνουν τα σωματεία στον κόσμο μια πειθαρχημένη στρατιωτική εικόνα.
Πάμε όμως στα δικά μας. Ο Παναιτωλικός τη σεζόν 1967-68 ξεκίνησε για 4η συνεχόμενη χρονιά με το ίδιο Δ.Σ. Πρόεδρος ο νομίατρος Γιάννης Καραβάνας, που όπως έχω ξαναγράψει ήταν από τα πιο σεβαστά πρόσωπα της πόλης μας. Δίπλα του πάντα οι στενοί του φίλοι και συνεργάτες Γιώργος Βαζούκης – εργολάβος οικοδομών – Γιάννης Βλάχος – έμπορος κρεάτων – Χριστόφορος Βασιλείου – λογιστής. Προπονητής ο παλιός μας γνώριμος Σωτήρης Καρποδίνης.
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες από την τέλεση του Αγιασμού και κατά τις πρώτες προπονήσεις για τη νέα σεζόν (1967-68), ο διορισμένος από το καθεστώς νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας κάλεσε τον πρόεδρο και απαίτησε να αντικαταστήσει τους τρεις πιο πάνω άμεσους συνεργάτες του και φίλους του, λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων (ο πρόεδρος δεν ήταν ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο πρόσωπο). Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνομιλία που είχαν ο πρόεδρος με τον Νομάρχη, ο τελευταίος αποκάλεσε τους 3 συμβούλους όχι με τα ονόματά τους αλλά «τα 3 βήτα» (Το επώνυμο και των τριών άρχιζε από Β).
Παναιτωλικός σεζόν 1967-68. Όρθιοι από αριστερά: Σ. Καρποδίνης (προπονητής), Μπάθας, Ντόκας, Σκαμπαρδώνης, Ζαρκαβέλης, Τσάμης, Σταρακάς. Από αριστερά καθήμενοι: Ράπτης, Παπαμέτης, Κουτσογιάννης, Καλαμίδας, Ταλαμάγκας, Σεϊτανίδης.
Τελικά ο πρόεδρος Καραβάνας δεν ενέδωσε στον εκβιασμό του Νομάρχη και παραιτήθηκε, και μαζί του βέβαια όλο το Δ.Σ. Αντικαταστάθηκε με διορισμένο, που επικεφαλής ήταν ο χειρούργος Ιατρός – κλινικάρχης – Αδαμάντιος Σκαπινάκης, με καταγωγή από τη Σκόπελο , ο οποίος δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά στην πόλη μας. Πολύ καλές οι αναμνήσεις μας – των παλαιμάχων – από τη διετή θητεία του νέου προέδρου και ολόκληρου του Δ.Σ. Ιδιαίτερα σεβαστή προσωπικότητα του νέου Δ.Σ. υπήρξε ο Αγρινιώτης αντιπρόεδρος Πέτρος Παπαπέτρος, διευθυντικό στέλεχος της καπνοβιομηχανίας «Κεράνης». Θερμός φίλαθλος, αγαπητός σε όλους μας με μεγάλη προσφορά στο σύλλογο.
Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι τις ημέρες εκείνες που έγινε η αλλαγή του Δ.Σ. πλησίαζε στο τέλος η περίοδος μεταγραφών. Το συμβούλιο του καραβάνα είχε σχεδόν έτοιμες δύο μεταγραφές ποδοσφαιριστών που άφησαν το δικό τους στίγμα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο ένας ήταν ο 19χρονος Βασίλης Στραβοπόδης – γεννηθείς 1948 – και ο άλλος ο 22χρονος αριστεροπόδαρος επιθετικός Διονύσης Καπανδρίτης – γεννηθείς 1945 – από τη Ζάκυνθο. Και οι δύο τότε αγωνίζονταν στον Ολυμπιακό Πατρών. (Μαζί με τον Θεόφιλο Ντόκα, και τους δύο τους φιλοξενήσαμε αυτή την περίοδο των μεταγραφών για μια ημέρα στο Αγρίνιο).
Παναιτωλικός σεζόν 1966-67 με την ομοιόμορφη εκτός έδρας ενδυμασία. Από δεξιά: Καρποδίνης (προπονητής), Σταρακάς, Γιαννόπουλος, Ντόκας, Κουτσογιάννης, Σκαμπαρδώνης, Ζαρκαβέλης, Μπάθας Δ., Ντέμος, Ράπτης, Σεϊτανίδης, Παπαμέτης
Οι μεταγραφές δεν έγιναν, γιατί η διοίκηση Καραβάνα είχε παυθεί, και μέχρι να διοριστεί η νέα διοίκηση υπήρξε ένα κενό χρόνου, και πέρασε η περίοδος μεταγραφών. Την σεζόν εκείνη και οι δύο παραπάνω παίκτες μεταγράφηκαν στην Παναχαϊκή, όπου μεγαλούργησαν και αποτέλεσαν βασικά στελέχη της ιστορικής επιθετικής γραμμής της Παναχαϊκής (Ρήγας – Δαβουρλής – Μιχαλόπουλος – Λεβεντάκος – Καπανδρίτης – Στραβοπόδης).
Το πρωτάθλημα τώρα της Β’ Εθνικής περιόδου 1967-68 διεξήχθη σε δύο ομίλους των 16 ομάδων. Οι δύο πρωταθλήτριες ανέβαιναν απ’ ευθείας στην Α’ Εθνική, ενώ μια ευκαιρία για άνοδο – όπως θα εξηγήσω παρακάτω – είχαν και οι δευτεραθλήτριες ομάδες.
Ο Παναιτωλικός τοποθετήθηκε στον Νότιο όμιλο, όπου οι πιο ανταγωνιστικές ομάδες ήταν ο Α.Ο. Χαλκίδας (Από συγχώνευση Ολυμπιακού Χαλκίδας και Ευρίπου), ο ΟΦΗ, η Καλαμάτα (από συγχώνευση Απόλλων Καλαμάτας με Όμιλο Καλαμάτας), ο Ατρόμητος Αθηνών, η Παναχαϊκή και ο Διαγόρας.
Ένα νέο πρόσωπο στην ομάδα, μεταγραφή από τον «Ακαρνάνα» ήταν ο νεαρός ακραίος αριστεροπόδαρος αμυντικός Βασίλης Ντέμος. Σπουδαίος αμυντικός με μεγάλη προσφορά στον Παναιτωλικό. Αμέσως έγινε βασικότατο στέλεχος. Η επιλογή ήταν του Σωτήρη Καρποδίνη.
Ο προπονητής – δάσκαλος αυτός που περνούσε ώρες στις προπονήσεις με τους εφήβους, είχε το βλέμμα του όχι μόνο στις νίκες, αλλά και στο μέλλον του συλλόγου, γι’ αυτό φρόντιζε να δίνει ευκαιρίες στους εφήβους που αυτός πίστευε. Σωστός καθοδηγητής ποδοσφαίρου, δεν δίσταζε να ανεβάσει στην πρώτη ομάδα ένα παιδί 15-16 χρονών αδιαφορώντας για τα σχόλια της διοίκησης ή των φιλάθλων.
Παναιτωλικός σεζόν 1961-62
Από αριστερά όρθιοι: Βασίλης Κοσκινάς (προπονητής), Παπαδόπουλος (Γάλλος), Ντόκας, Μήτσου, Δρόσος, Ζαρκαβέλης, Παπαϊωάννου (Δήμαρχος Αγρινίου), Σταρακάς, Σταυρόπουλος (βουλευτής), Καραθανάσης (Πρόεδρος), Σταυρόπουλος (δημοσιογράφος). Καθήμενοι από αριστερά: Κουτσογιάννης, Γιαννόπουλος, Τεμεκονίδης, Μπαρχαμπάς.
Το είχε κάνει πράξη και κατά την προηγούμενη διετή του θητεία στον Παναιτωλικό, 1962-64, όπου ανέδειξε πάρα πολλά τοπικά ταλέντα που επάνδρωσαν την ομάδα για μια δεκαετία. Την περίοδο αυτή, 1967-68, προώθησε στην πρώτη ομάδα τρεις ταλαντούχους εφήβους, με πρώτο τον Κωνσταντίνο – Ντίνο – ράπτη, 17 ετών (γεννηθείς 1950). Σπουδαίος επιτελικός χαφ έγινε αμέσως βασικός σε αυτή και τις επόμενες τρεις σεζόν. Το 1970, φοιτητής της γυμναστικής ακαδημίας πήρε μεταγραφή για τον Ατρόμητο Αθηνών, ο οποίος μεσουρανούσε τότε στην Α’ Εθνική. Ο Ντίνος αμέσως αποτέλεσε βασικό και αναντικατάστατο μέλος στον χώρο του κέντρου για την ομάδα του Ατρόμητου, στην οποία και ολοκλήρωσε την καριέρα του.
Ο Δεύτερος έφηβος που προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα ήταν ο 16χρονος Διονύσης Τσάμης – γεννηθείς 1951. Γνωστή η πορεία του σε ΑΕΚ, εθνικές ομάδες κλπ. Ο τρίτος ήταν ο Ανδρέας Καλαμίδας, 18 ετών – γεννηθείς 1949. Ένας κεντρώος ποδοσφαιριστής με πάθος και πολύ καλή τεχνική κατάρτιση. Κατά τη διάρκεια της σεζόν έκαναν ντεμπούτο και άλλοι νεαροί.
Την πορεία της ομάδας τη σεζόν αυτή, 1967-68 αλλιώς την ονειρευτήκαμε, διοίκηση, παίκτες, φίλαθλοι, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, και αλλιώς εξελίχθηκε. Υπήρξε μια ιδιαίτερη αισιοδοξία ότι τη χρονιά αυτή θα γίνει το βήμα παραπάνω. Δυστυχώς διαψευστήκαμε όλοι, αφού μεσολάβησαν άσχημα γεγονότα που κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει και φυσιολογικά οι στόχοι που με αισιοδοξία είχαμε θέσει, ανατράπηκαν.
Συγκεκριμένα, με το ξεκίνημα της προετοιμασίας για τη νέα σεζόν, αρρωσταίνει ο κορυφαίος αμυντικός μας ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ. Η διάγνωση καθηγητών – γιατρών ήταν καταστροφή του ενός νεφρού από κάποιο παλιό χτύπημα. Του έγινε αφαίρεση νεφρού, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του.
Τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών – για ανεξήγητους λόγους – άλλη μια τεράστια απώλεια, η αποχώρηση των βασικών παικτών, του διεθνή Στάθη Μαυρίδη και του Δημήτρη Τζανέρα. Άλλη μια ατυχία κατά τη χρονιά αυτή ήταν ο τραυματισμός του καλύτερου επιθετικού μας, Νίκου Κουτσογιάννη, που έπαθε θλάση 3ου βαθμού στη γάμπα και έλλειψε για 8 συνεχόμενες αγωνιστικές. Και σαν να μην έφταναν οι απουσίες αυτές, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας συνελήφθησαν από το στρατιωτικό καθεστώς και μεταφέρθηκαν στις φυλακές της Τρίπολης ο Βασίλης Μήτσου και ο Αριστείδης Μπαρχαμπάς για αντιστασιακή δράση. Κορυφαίοι και αναντικατάστατοι οι δυο παραπάνω παίκτες μας. Το γεγονός αυτό, σήμανε και το τέλος της ποδοσφαιρικής τους καριέρας.
Μετά τις απρόσμενες παραπάνω απώλειες στελεχών, η ομάδα μας ξεκίνησε τη νέα ποδοσφαιρικής σεζόν με ανανεωμένο πρόσωπο. (Τότε η περίοδος μεταγραφών ήταν από την 1η μέχρι τις 31 Αυγούστου). Η εντύπωση πάντως που έμεινε από την πορεία της ομάδας τη χρονιά αυτή, αν και όχι αυτή που περιμέναμε, ήταν αρκετά αισιόδοξη. Πρέπει να τονιστεί ότι καθοριστική ήταν και η αδιάκοπη στήριξη εντός και εκτός έδρας των φιλάθλων μας.
Στο τέλος, πρωταθλητής Νοτίου ομίλου αναδείχθηκε ο Α.Ο. Χαλκίδας με 71 βαθμούς. Ακολούθησε ο ΟΦΗ με 66, η Καλαμάτα με 65, ο Ατρόμητος με 63 και ο Παναιτωλικός με 62. Από τον Βόρειο όμιλο πρωταθλητής ο Α.Ο. Τρίκαλα. Ο Παναιτωλικός στηρίχθηκε στην άμυνά του, που ήταν η Τρίτη καλύτερη του ομίλου, ενώ η επίθεσή του από τις πιο αδύναμες.
Πρώτοι σκόρερ του Παναιτωλικού ο Παπαμέτης με 13 γκολ, Σταμούλης με 9, Κουτσογιάννης 7 και Σταρακάς 4 (όλα με κεφαλιές).Πρώτος σκόρερ του ομίλου μας ο Μιχαλόπουλος της Παναχαϊκής με 21 γκολ, ενώ του Βορείου ομίλου ο Αντωνιάδης του Α.Ο. Ξάνθης με 24.
Στο κύπελλο αποκλειστήκαμε από τον Πανιώνιο – εκτός – στον 5ο γύρο με 4-0. Τη δεκαετία αυτή ο Πανιώνιος ήταν μόνιμα στην πρώτη πεντάδα της Α’ Εθνικής. Η άνετη πάντως και ευρεία νίκη του Πανιωνίου οφείλεται στο εξής γεγονός: Προ του αγώνος άνοιξαν τα μπεκ να ποτίσουν υποτίθεται το χόρτο και ο αγωνιστικός χώρος έγινε λίμνη. Γνώριζαν βέβαια ότι εμείς διαθέταμε παπούτσια κατάλληλα μόνο για ξερά η στεγνά γήπεδα – χωρίς τάπες – γιατί τότε όλα τα γήπεδα της Β’ Εθνικής ήταν χωμάτινα. Απαράδεκτη συμπεριφορά από ένα ιστορικό σωματείο. Το αποτέλεσμα ήταν να γλιστράμε συνεχώς, δίνοντας μια κωμική εικόνα μεθυσμένου στην εξέδρα. Μέσα μας είχαμε βέβαια και το φόβο μην τυχόν από κάποιο πέσιμο πάθουμε κάποιο κάταγμα ή κάποιο άλλο σοβαρό τραυματισμό.
Στο τέλος του Πρωταθλήματος Α’ και Β’ Εθνικής 1967-68 οι δευτεραθλήτριες της Β’ είχαν μια ευκαιρία να ανέβουν στην Α’ παίζοντας διπλούς αγώνες με τις ομάδες που κατέλαβαν τη 14η και 15η θέση της Α’ Εθνικής (Η Α’ Εθνική είχε 18 ομάδες, εκ των οποίων η 18η,17η και 16η υποβιβάσθηκαν απευθείας).
Δευτεραθλητής του Βορείου ομίλου ήταν ο Α.Ο. Καβάλας που κληρώθηκε να παίξει με τον Πανσερραϊκό που κατέλαβε την 15η θέση της Α’ Εθνικής. Τελικά ο Πανσερραϊκός παρέμεινε στην Α’ Εθνική αφού είχε ισοπαλία εκτός και νίκη εντός.
Από το Νότιο όμιλο δεύτερη θέση πήρε ο ΟΦΗ ο οποίος αντιμετώπισε τον Πανελευσινιακό που τερμάτισε στην 14η θέση. Στους μεταξύ τους αγώνες είχαν από μια νίκη στην έδρα τους. Μόνο το αποτέλεσμα μετρούσε, και όχι το σκορ. Ο ΟΦΗ ανέβηκε τελικά στην Α’ κατηγορία ελέω… Ασλανίδη αφού ο τρίτος αγώνας μπαράζ ορίστηκε στο ουδέτερο γήπεδο… των Χανίων. Ήταν και αυτό ένα μήνυμα και προς τους διαιτητές. 10.000 Ηρακλειώτες εκδρομείς γιόρτασαν την άνοδο πριν καν αρχίσει ο αγώνας. Από την Ελευσίνα παραβρέθηκε υποχρεωτικά… η 16δα.
Διαβάστε το 1ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 2ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 3ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 4ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 5ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 6ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 7ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 8ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 9ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 10ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 11ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 12ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 13ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 14ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 15ο μέρος ΕΔΩ.
Διαβάστε το 16ο μέρος ΕΔΩ.
Πηγή: Agriniara.gr | Συντάκτης: Agriniara
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του energy942.gr (φωτογραφίες από διαδίκτυο).
