Την Δευτέρα 3 Ιουνίου έγινε στο πνευματικό κέντρο της Ευαγγελιστρίας συνάντηση όλων των εθελοντριών του φιλανθρωπικό έργου του Αγίου Δημητρίου.
Έχοντας την ευχή και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Δαμασκηνού κάναμε τον προγραμματισμό του καλοκαιριού.
Ο π. Κωνσταντίνος Καντάνης προσέφερε ευχαριστήριο δείπνο και στην προσφώνηση του αναφέρθηκε στον διαχρονικό ρόλο της γυναίκας μέσα στον κόσμο και στην Εκκλησία. Τόνισε πως βασικό ρόλο στο πρότυπο κάθε γυναίκας έχει η Παναγία Μαρία που έγινε η γέφυρα να ενωθεί η γη με τον ουρανό. Παράλληλα, εξιστόρησε τη διακονία του Χριστού απο τις μαθήτριες και τις μυροφόρες, την προσφορά των διακονισσών στην Εκκλησία και υπογράμμισε ότι την σύγχρονη φιλανθρωπία της Εκκλησίας εξυπηρετούν κυρίως γυναίκες, τόσο στους εράνους όσο και στην διακονία των συσσιτίων.
Στην συνέχεια μέσα σε συγκινησιακή ατμόσφαιρα εθελόντριες μοιράστηκαν τις εμπειρίες που βίωσαν μέσα στα συσσίτια.
Συγκεκριμένα η κυρία Βασιλική Παπανικολάου μετέφερε τον τρόπο με τον οποίο ήρθε στα συσσίτια από την Αθήνα μετά το χαμό του νεαρού γιου της. Τόνισε πως στηρίχθηκε από τα συσσίτια προσφέροντας βοήθεια σε παιδιά σαν τον γιο της. Τα συσσίτια είναι Αγάπη είπε και τόνισε πως αυτός που θα προσφέρει στον συνάνθρωπο θα λάβει περισσότερη ευλογία από ότι ο ίδιος θα δώσει.
Η κυρία Σοφία Παπακωνσταντινου Τσιχριτζή, από τις υπεύθυνες μεταφοράς συσσιτίων κατ’ όικον σε ασθενής, μίλησε για την αλλαγή που είδε σε αρκετούς τρόφιμους. Η Αγάπη μεταβάλει συζητήσεις και θύμισε περιστατικό μιας μοναχικής κατάκοιτης γυναίκας από άλλη ενορία την οποία επισκεπτόταν οι εθελόντριες και εκτός του φαγητού της προσέφεραν και παρέα. Μάλιστα μετά την εξομολόγηση και την θεία κοινωνία, οι εθελόντριες ξενύχτησα δίπλα της και στα χέρια τους άφησε την πνοή της.
Η κυρία Ελένη Μάλαινου Μούρτη μίλησε για την ενότητα των εθελοντριών που σχημάτισαν μια κοινότητα προσφοράς, θύμισε την δυσκολία του κορονοιού που στην καραντίνα οι εθελόντριες προσέφεραν τον εαυτό τους καθημερινά στη διακονία του συνανθρώπους. Θύμισε τη δυσκολία επιβίωσης του συσσιτίου και την γενναία παρέμβαση του Κτήματος Ταξιαρχών που στήριξε τα συσσίτια και τα έξοδα του Ναού, τόσο οικονομικά, όσο και υλικά προσφέροντας καθημερινά αγνά προϊόντα στους συτιζομένους. Επίσης θύμισε τη βάπτισή από 37 εθελόντριες μικρού κοριτσιού, αλλά και την διάσωση από έκτρωση δύο παιδιών στηρίζοντας τις μητέρες οικονομικά και πνευματικά.
Η κ. Νίκη Μολωχα που πάρα τα 80 + χρόνια της κράτα τα συσσιτια στην πλάτη της θύμισε θαυμαστά γεγονότα με τα οποία ο Θεός ευλογεί τον κοπο των εθελοντριών. Συγκεκριμένα υπενθύμισε πως ό,τι έχουμε ανάγκη μας έρχεται με ένα περίεργο τρόπο που ενισχύει την πίστη μας στο Θεό. Χαρακτηριστικά είπε: “Έιχαμε ανάγκη για λάδι μας ήρθαν 3 δοχεία. Είχαμε ανάγκη για αυγά χτυπά η πόρτα και μας φέρνουν 300 αυγά που χρειαζόμαστε.”
Μαλιστα ανέφερε και δύο πρόσφατα περιστατικά. Είχαμε ανάγκη για πατάτες χωρίς να διαθέτουμε τα χρήματα, ώστε να ετοιμαστεί φαγητό για 172 ανθρώπους. Χρειαζόμασταν 3 τσουβάλια πατάτες. Έτσι χτύπησε η πόρτα και μια κυρία από χωριό ήθελε να προσφέρει κάτι εις μνήμη του συζύγου της. Της είπαμε να φέρει ο,τι μπορεί!Ήταν μεγάλη η χαρά όταν επέστρεψε με τρία τσουβάλια πατάτες, όσα ακριβώς χρειαζόμαστε.
Το δεύτερο πρόσφατο γεγονός που θύμισε η κ Μολωχα ηταν ότι χρειαζόμασταν συμπλήρωμα φαγητού και δεν υπήρχε διαθέσιμο το ποσό . Τότε μας επισκέφτηκε μια άγνωστη κυρία και άφησε χρήματα για να τα χρησιμοποιήσουμε στα συσσίτια. Ήταν ακριβώς το ποσό που χρειαζόμασταν.
Τέλος ο π.Κωνσταντίνος τόνισε πως αυτά αποτελούν μια καθημερινότητα στα συσσίτια, γιατί δεν είναι ένα πολιτιστικό γεγονός, αλλά η διακονία του συνανθρώπους στο όνομα του Χριστού.
Οι εθελόντριες αποφάσισαν και αυτό το 13ο καλοκαίρι από την δημιουργία του συσσιτίου να μην γίνει η παραμικρή διακοπή, αλλά να συνεχιστούν τα συσσίτια.
Μάλιστα παρακαλούν κι άλλες κυρίες που το καλοκαίρι το πρόγραμμα τους είναι πιο χαλαρό να προστεθούν για βοηθεια και εθελοντική προσφορά στα συσσίτια, ώστε από μόνοι τους να θαυμάσουν τα χαμόγελα του ουρανού.