Ικανοποίηση προκάλεσε στον Δήμο Θέρμου η έγκριση πρόσφατα από το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών δύο πιστώσεων ύψους 800.000 € η καθεμία, οι οποίες προορίζονται για την υλοποίηση δύο έργων οδοποιίας αντίστοιχου προϋπολογισμού για τη βελτίωση – ασφαλτόστρωση δύο τμημάτων από τους χωματόδρομους που συνδέουν τις Κοινότητες Αμβρακιάς και Κοκκινόβρυσης με την έδρα του Δήμου.
Το ότι όμως οι πιστώσεις αυτές αφορούν ένα μικρό μέρος μόνο του προβλήματος της οδοποιίας που αντιμετωπίζει το ορεινό Θέρμο, αφού και μόνο το γεγονός ότι από τα 100 χιλιόμετρα χωμάτινης επαρχιακής οδοποιίας στην εν λόγω περιοχή έχουν ασφαλτοστρωθεί ως τώρα 25 χλμ. και απομένουν άλλα 75 χλμ. για ασφαλτόστρωση, αρκεί, πιστεύω, ως στοιχείο για να καταδείξει ότι δεν δικαιολογούνται πανηγυρισμοί. Κι αυτό, γιατί όταν πρόκειται για την παροχή ενός αυτονόητου δικαιώματος στη σύγχρονη εποχή, όπως είναι το δικαίωμα μιας ολόκληρης περιοχής στην πρόσβαση μέσω της δημιουργίας ενός στοιχειωδώς σύγχρονου οδικού δικτύου, δηλαδή μέσω ασφαλτοστρωμένων δρόμων, αυτό συνιστά αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας στην οποία θα έπρεπε να έχει υπάρξει ανταπόκριση εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Σίγουρα όμως η εξασφάλιση 1.600.000 € σ’ αυτή την περίοδο παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα – και παρά το γεγονός ότι οι πιστώσεις αυτές είναι κατά τι παραπάνω από το μισό αντίστοιχων πιστώσεων ύψους ενάμισι εκατομμυρίου ευρώ η καθεμία που είχαν προαναγγελθεί πριν από έναν χρόνο και κάτι – δεν είναι κάτι ασήμαντο. Πρόκειται αναμφίβολα για θετική εξέλιξη που μας χαροποιεί, έστω και μ’ αυτά τα στοιχεία, δηλαδή την ελλιπή και με μεγάλη χρονική καθυστέρηση υλοποίηση της σχετικής εξαγγελίας.
Γι’ αυτό, κι εγώ από την πλευρά μου, τόσο λόγω της εκ του σύνεγγυς χρόνιας ενασχόλησής μου με το ζήτημα αυτό με την ιδιότητά μου του Δημοτικού Συμβούλου, (για την ωρίμανση των σχετικών έργων, για τη διεκδίκηση μέσω έγγραφων και προφορικών οχλήσεων και παραστάσεων προς τους αρμόδιους φορείς αλλά και μέσω σχετικής αρθρογραφίας), όσο και λόγω εντοπιότητάς μου στην άμεσα ωφελούμενη περιοχή από τα εν λόγω έργα, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω και προσωπικά, αλλά και εκ μέρους της περιοχής που εκπροσωπώ μεταξύ άλλων συναδέλφων στο Δημοτικό Συμβούλιο, τις ευχαριστίες μου σε όλους όσοι συνετέλεσαν στην ευνοϊκή εξέλιξη του ζητήματος αυτού. Στον Δήμαρχο κ. Σπύρο Κωνσταντάρα για την επιμονή που επέδειξε στη διεκδίκηση των εν λόγω πιστώσεων, στην Αντιπεριφερειάρχη Αιτωλ/νίας κ. Χριστίνα Σταρακά για την ενεργό συμπαράστασή της για την ικανοποίηση του αιτήματος, πράγμα που αποτέλεσε τον πιο καθοριστικό παράγοντα για την έγκριση των εν λόγω πιστώσεων, στον Γενικό Γραμματέα Υποδομών κ. Γεώργιο Δέδε, στον τέως Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού κ. Σταύρο Καραγκούνη και στους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου.
Επιπλέον, θα ήθελα να τονίσω ότι με δεδομένο ότι για πρώτη φορά δόθηκε χρηματοδότηση για οδοποιία στην ορεινή περιοχή του Δήμου Θέρμου απευθείας από το Υπουργείο Υποδομών οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα στην κυβέρνηση γι’ αυτό και να εκφράσουμε την επιθυμία μας αυτό να επαναληφθεί και με νέες χρηματοδοτήσεις σε νέα οδικά έργα ασφαλτόστρωσης των δρόμων του ορεινού Θέρμου.
Η πραγματικότητα όμως είναι αμείλικτη και με την ευκαιρία αυτή μας αναγκάζει να αναφερθούμε, (για πολλοστή φορά, είναι αλήθεια, κάτι που για κάποιους είναι κουραστικό, αλλά δεν μπορεί παρά αυτό να επαναλαμβάνεται όσες φορές κι αν χρειαστεί όσο το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται) στις παραμέτρους του ζητήματος αυτού και στο τι μέλλει γενέσθαι στην τωρινή συγκυρία, μήπως και αυτό βοηθήσει έστω και κατ’ ελάχιστο στην προώθηση της επίλυσης του προβλήματος.
Είναι, μάλιστα, τόσο χαρακτηριστική η εξιστόρηση, η οποία ακολουθεί στις δύο επόμενες παραγράφους, της περιπετειώδους πορείας της υπόθεσης που αναφέρεται στην ασφαλτόστρωση των δύο οδικών αξόνων στους οποίους αναφέρονται οι εν λόγω πιστώσεις (αντίστοιχα περιπετειώδης είναι και η πορεία των σχετικών έργων και στους λοιπούς οδικούς άξονες του ορεινού Θέρμου), που ως στοιχείο αρκεί προς επίρρωση των προαναφερομένων.
Η ασφαλτόστρωση του δρόμου προς Αμβρακιά ξεκίνησε δειλά δειλά πριν από 17 χρόνια με χρηματοδότηση από τον Δήμο αρχικά και από την πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στη συνέχεια και μέσα σε διάστημα 8 ετών (2001 έως 2009) ασφαλτοστρώθηκαν τα πρώτα 5 χλμ., και τώρα, μετά από εννεαετή καθυστέρηση εξασφαλίστηκε η εν λόγω πίστωση των 800.000 €, η οποία αρκεί για τμήμα μόνο του υπολειπόμενου έργου των 6,5 χιλιομέτρων.
Το έργο της ασφαλτόστρωσης του δρόμου προς Κοκκινόβρυση, παρότι είναι πλήρως ώριμο από πλευράς μελετών και αδειοδοτήσεων για χρονικό διάστημα σχεδόν 16 ετών (από το 2003) και δεν εντάχθηκε έγκαιρα σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα για λόγους που δεν είναι του παρόντος ν’ αναφερθούν, χρηματοδοτήθηκε κατά ένα μικρό μέρος στις αρχές του 2012 από το πρόγραμμα “ΠΙΝΔΟΣ”, και τώρα, μετά από σχεδόν επταετή καθυστέρηση, εξασφαλίστηκε η εν λόγω πίστωση των 800.000 €, η οποία αρκεί για μικρό μόνο μέρος του υπολειπόμενου έργου σε σχέση με τα 22 χλμ. επαρχιακής οδοποιίας στην περιοχή της Κοινότητας Κοκκινόβρυσης, από τα οποία μόνο τα 2,5 χλμ. είναι ασφαλτοστρωμένα.
Κι εδώ ερχόμαστε στο “διά ταύτα”.
Ο Δήμος Θέρμου, ακολουθώντας έναν μακρόπνοο σχεδιασμό εδώ και μια δεκαπενταετία, έχει εξασφαλίσει με ίδια έξοδα – παρότι το επαρχιακό οδικό δίκτυο δεν ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου – την ωριμότητα (εκπόνηση τεχνικών μελετών και εξασφάλιση των σχετικών αδειοδοτήσεων) σχεδόν για το σύνολο των απαιτούμενων οδικών έργων σ’ αυτή την περιοχή, πράγμα που συνιστά βασικό στοιχείο επιτυχίας, αφού χωρίς ωριμότητα δεν θα ήταν δυνατό να υπάρξει χρηματοδότηση των σχετικών έργων.
Παρ’ όλα αυτά, η πολιτεία έχει βρεθεί ανακόλουθη ως τώρα αναφορικά με την υποχρέωσή της να υλοποιήσει τα έργα αυτά εκτός από ένα μικρό μέρος τους, πράγμα που ήταν εφικτό αλλά δεν έγινε λόγω ολιγωρίας των αρμόδιων φορέων και έλλειψης της απαιτούμενης πολιτικής βούλησης.
Γι’ αυτό, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε μήπως είναι αυτή η κατάλληλη στιγμή για να δοθεί μεγαλύτερη ώθηση στην επίλυση του προβλήματος αυτού.
Η εξέλιξη της εν λόγω χρηματοδότησης καταδεικνύει την αναγκαιότητα να καταβληθεί η απαιτούμενη από κοινού προσπάθεια του Δήμου, της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και των αρμοδίων φορέων της κεντρικής διοίκησης για χρηματοδότηση με ποσό περί τα 10 εκατομμύρια € περίπου, ποσό που αντιστοιχεί στους προϋπολογισμούς των απαιτούμενων οδικών έργων ασφαλτόστρωσης δρόμων στην περιοχή αυτή, καθώς και αποκατάστασης των βασικότερων προβλημάτων που έχουν προκληθεί από τις πλημμύρες στο εν λόγω δίκτυο, έτσι ώστε να ολοκληρωθούν στο σύνολό τους τα υπολειπόμενα απολύτως ώριμα, αυτή τη στιγμή, έργα οδοποιίας στην ορεινή περιοχή του Δήμου Θέρμου. Έργα που αναφέρονται τόσο στους δύο προαναφερόμενους δρόμους (προς Αμβρακιά και προς Κοκκινόβρυση) όσο και στους υπόλοιπους δρόμους που συνδέουν Κοινότητες και οικισμούς που βρίσκονται σε απόσταση περί τα 20 χλμ. ακτινωτά από το Θέρμο επί των 5 οδικών αξόνων της ορεινής περιοχής. Έργα ισοβαρή, αφού εξυπηρετούν ίδιου τύπου βασικές ανάγκες.
Σ’ αυτή την προσπάθεια τον πρωταγωνιστικό ρόλο αυτή τη φορά οφείλει να τον παίξει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας τόσο λόγω αρμοδιότητας και ύπαρξης σχετικής επιχειρησιακής δυνατότητας όσο και λόγω του αυξημένου ειδικού βάρους που φέρει ο συγκεκριμένος φορέας διοίκησης και ακόμη λόγω της αποτελεσματικότητας που χαρακτηρίζει τη δράση του Περιφερειάρχη Απόστολου Κατσιφάρα σε ζητήματα που κάθε φορά τίθενται σε προτεραιότητα από τον φορέα του οποίου ηγείται.
Πρόκειται για οφειλή προς την περιοχή που είναι εφικτό να υλοποιηθεί άμεσα, λαμβανομένου υπόψη μάλιστα ότι και τα τελικά ποσά που θα κληθεί να εκταμιεύσει το δημόσιο για τις παρεμβάσεις αυτές, αφαιρουμένων των εκπτώσεων, που ανέρχονται σε ποσοστά άνω του 50% αυτή την περίοδο, και τα οποία θα επιμεριστούν σε χρονικό διάστημα τριετίας που θα απαιτηθεί για την υλοποίηση των έργων, θα είναι ασήμαντα, κάπου κοντά στο ενάμισι εκατομμύριο ευρώ ετησίως. Δεν το αντέχει αυτό η εθνική οικονομία; Ως επιχείρημα αυτό σίγουρα δεν πείθει. Πόσο μάλλον που η ένταση του προβλήματος αυτού (της ύπαρξης εκτεταμένου δικτύου υποτυπωδών χωματόδρομων του επαρχιακού οδικού δικτύου) αφορά μόνο μία περιοχή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, (περιοχή μάλιστα με ευοίωνη αναπτυξιακή προοπτική λόγω του σπάνιου φυσικού της κάλλους), το ορεινό Θέρμο, κάτι που αποτελεί φαινόμενο σπάνιο, αν όχι μοναδικό, και σε πανελλαδικό επίπεδο.
Με βάση αυτά στα στοιχεία (την οφθαλμοφανή αναγκαιότητα υλοποίησης του πάγιου αυτού αιτήματος της τοπικής κοινωνίας του ορεινού Θέρμου που χρονίζει αδικαιολόγητα για ολόκληρες δεκαετίες, τη μοναδικότητα της έντασης του προβλήματος και την εφικτότητα για άμεση χρηματοδότηση τουλάχιστο κατά το μέρος εκείνο που οι παρεμβάσεις αναφέρονται σε ώριμα έργα), η περιοχή απευθύνει έκκληση, μέσω και της δημοσίευσης του παρόντος άρθρου, στην κοινωνία των πολιτών της Περιφέρειάς μας για κατανόηση της αναγκαιότητας αντιμετώπισης του εν λόγω ζητήματος – πράγμα για το οποίο είμαστε σίγουροι, καθώς η κοινωνία διαθέτει ορθοκρισία – και φυσικά στους εκπροσώπους της στα αρμόδια όργανα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Δυτικής Ελλάδας, στους συναρμόδιους φορείς της κεντρικής διοίκησης και στους εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας στο Κοινοβούλιο για εκδήλωση της απαιτούμενης δράσης προς επίλυση του προβλήματος.
Η αναγκαία πολιτική βούληση απαιτείται. Θα υπάρξει, άραγε; Μήπως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα;
Θέρμο, 26-11-2018
Νίκος Κωστακόπουλος
(Εκπαιδευτικός – Δημοτικός Σύμβουλος Θέρμου)
