Ο υπουργός Υποδομών & Μεταφορών Κ. Καραμανλής επανήλθε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση στην Βουλή, στο θέμα της εκτροπής του Αχελώου, παρουσιάζοντας και έναν οδικό χάρτη «δράσεων για επανασχεδιασμό, επανεκκίνηση και ολοκλήρωση των έργων ήπιας μεταφοράς νερού στη θεσσαλική πεδιάδα».
Η ευρηματικότητα είναι αξιοθαύμαστη: η «μικρή εκτροπή» έγινε κάποια στιγμή «μερική εκτροπή» και τώρα βαφτίζεται «ήπια μεταφορά νερού», ενώ -λόγω και της Σαρακοστής- άνετα το κρέας μπορεί να βαφτιστεί ψάρι. Όσες μετονομασίες κι αν δοκιμάσουν, δεν μπορεί να αποκρυβεί το γεγονός ότι το σχέδιο αυτό συνιστά βίαιη εκτροπή από την περιβαλλοντική λογική και ρίχνει νερό στον μύλο μιάς ανισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης.
Ας καταλάβουν επιτέλους ότι η βιώσιμη περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά ανάπτυξη τόσο της Αιτωλοακαρνανίας όσο και της Θεσσαλίας, περνάει μέσα από τον σεβασμό του ευρωπαϊκού περιβαλλοντικού κεκτημένου. Ο σχεδιασμός που είχε αρχίσει να υλοποιεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την αειφόρα διαχείριση των υδατικών διαμερισμάτων, είναι ο μόνος κοινωνικά αποδεκτός τρόπος επίλυσης του κρίσιμου προβλήματος επάρκειας των υδάτινων πόρων.
Με το να προσπαθεί η κυβέρνηση, με διάφορους λεκτικούς ακροβατισμούς, να παρακάμψει θεσμικά και νομικά εμπόδια, οδηγεί σε περιπέτειες με πιθανά νέα “πεταμένα λεφτά”. Ταυτόχρονα, ανατρέπει την περιβαλλοντική ισορροπία και υποσκάπτει τις αναπτυξιακές προοπτικές της Αιτωλοακαρνανίας, οι κάτοικοι της οποίας, σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, δεν μπορούν να ασπασθούν το δόγμα “σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω”.