Λίγες μέρες πριν, μια βροχή ονομάτων (διαφορετικού τύπου απ’ αυτή που πέφτει σήμερα, στην αυτοδιοικητική γεωγραφία του Δήμου), έπεσε πάνω στο χάρτη της πόλης, εν είδει μπογιάς, για να χρωματίσει «τας αγιυάς και τας ρύμας» της νέας και παλιάς πολεοδομίας της, με τα νέα «λαμπρά και μεγάλα ονόματά της».
Κανένα πρόβλημα σ’ αυτό.
Πάντα έτσι συνέβαινε.
Το πρόβλημα όμως με τη συγκεκριμένη βροχή (ακόμα και του διαφορετικού τύπου) είναι όταν επιχειρεί να «χρωματίσει» αλλιώς δρόμους και δρομάκια, που όσοι άνθρωποι τα περπατούν, τα έχουν μάθει και τα ξέρουν αλλιώς…
Ο λόγος για τη δημοτική οδό Ηρακλείτου, η οποία αρχίζει από τη Χαριλάου Τρικούπη, περνάει πάνω από την αερογέφυρα και φτάνει «έως τέλος σχεδίου πόλεως», που η Επιτροπή ονοματοθεσίας αποφάσισε να μετονομάσει σε Αγίου Αθανασίου, χωρίς μάλιστα να πάρει υπόψη της τη γραπτή διαφωνία όσων κατοικούν και εργάζονται πάνω σ’ αυτή.
Σιγά το πρόβλημα, θα πουν μερικοί, όμως οι τριάντα τέσσερις κάτοικοι της Ηρακλείτου έχουν διαφορετική άποψη. Ας δούμε την ένσταση (επισυνάπτεται) που απέστειλαν προς την Επιτροπή Ονοματοθεσίας και την οποία κοινοποιούν επίσης στον κ. Δήμαρχο Αγρινίου, τον κ. Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και προς την αρμόδια επιτροπή της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας οι: Δημήτρης Λάμπρης, Δήμητρα Μπαζώνη, Δημήτρης Προβίδας, Αρετή Σαμψώνα, Σωτήρης Κύρκος, Βασίλης Λάμπρης, Ασπασία Μπαριάμη, Γιάννης Προβίδας και συνυπογράφουν και άλλοι κάτοικοι και επαγγελματίες της περιοχής:
«Όλοι εμείς οι ενιστάμενοι, αναφέρουν, διατηρούμε επιχειρήσεις ή κατοικίες επί της δημοτικής οδού Ηρακλείτου στο Αγρίνιο.
»Με την παρούσα ενιστάμεθα κατά της απόφασης της Επιτροπής Ονοματοδοσίας του Δήμου Αγρινίου με την οποία μετονομάζεται τμήμα της δημοτικής οδού Ηρακλείτου σε οδό Αγίου Αθανασίου για τους παρακάτω λόγους:
Πρωταρχικός λόγος για τον οποίο δίδονται ονόματα σε δρόμους και πλατείες είναι η διευκόλυνση των δημοτών και υπηρεσιών. Όμως η μετονομασία δρόμου επιτρέπεται μόνο για εξαιρετικούς λόγους.
Στην προκείμενη περίπτωση η οδός Ηρακλείτου έχει ιστορία πολλών ετών, έχει γίνει κτήμα των δημοτών, ενώ στο δρόμο αυτό λειτουργεί ικανός αριθμός επιχειρήσεων κυρίως στο χώρο της μαζικής εστίασης, διασκέδασης χώρων αναψυχής και πολλών άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων καθ’ όλο το μήκος του.
Η επιγενόμενη ονομασία της οδού, θα επιφέρει πλείστα όσα προβλήματα στους επιχειρηματίες, αφού θα αναγκασθούν να προβούν σε δαπάνες με την αλλαγή παραστατικών στοιχείων (τιμολόγια, αποδείξεις, σφραγίδες, διαφημιστικά φυλλάδια κ.λπ.) με ότι αυτό συνεπάγεται.
Περαιτέρω θα δημιουργήσει σύγχυση και ταλαιπωρία στους δημότες και γενικότερα στους επισκέπτες στην περιοχή, όπως αυτό εξάλλου, έχει συμβεί καις ε ανάλογες περιπτώσεις που εφαρμόστηκε (βλ. οδός Σαλάκου και Αφων Κέντρου).
Ο συγκεκριμένος δρόμος αποτελεί αδιάσπαστη ευθεία σχεδόν σε όλο το μήκος της και δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να βαπτισθεί ο ίδιος δρόμος με δύο ονόματα, δηλαδή με απλά λόγια να «κοπεί» ο δρόμος στα δύο.
Η οδός Ηρακλείτου, που πλέον έχει εξελιχθεί σε εμπορικό κέντρο δρόμο της πόλης, στερείται αρίθμησης κι αυτό αποτελεί πρόβλημα για τους κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής. Γι’ αυτό ζητάμε την αρίθμηση των κατοικιών και επιχειρήσεων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητάμε την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Ονοματοδοσίας του Δήμου Αγρινίου και να παραμείνει ως έχει το όνομα της ανωτέρω οδό, καθώς και να γίνει αρίθμηση των κτιρίων.»
Πέρα όμως από το πραγματικό πρόβλημα των κατοίκων και επιχειρηματιών της οδού η όλη διαχείριση του ζητήματος από τη μεριά του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου εγείρει και ένα άλλο σημαντικό θέμα: αυτό της πλήρους ενημέρωσης των δημοτικών συμβούλων πριν ή και κατά τη διάρκεια της συζήτησης ενός θέματος.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου αν και ήταν γνώστης της ένστασης, επέλεξε ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ, ως όφειλε, το σώμα, και χρειάστηκε η επίδοσή της από έναν από τους υπογράφοντες, ο οποίος έφθασε όμως στο Συμβούλιο μετά το πέρας της συζήτησης του θέματος. Αυτό είναι μείζον πολιτικό ζήτημα.
Κάτοικος της περιοχής μας απέστειλε φωτογραφίες με ομοιόμορφες πινακίδες, τις οποίες και επισυνάπτουμε, που αναφέρουν την οδό, ως Ηρακλείτου, πολύ πιο κάτω από το ναό του Αγίου Αθανασίου, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο δρόμος είχε όνομα και αντί για ονοματοθεσία η Επιτροπή προέβη σε μετονομασία.
Κάναμε λόγο και σε παλιότερη ανακοίνωσή μας για τη φιλοσοφία με την οποία επιλέγουν τα ονόματα των δρόμων του Αγρινίου τα μέλη της Επιτροπής Ονοματοθεσίας (βλ. δελτίο τύπου της 5ης Οκτωβρίου 2017, επισυνάπτεται). Το συγκεκριμένο όμως ζήτημα ξεπερνάει κάθε προηγούμενη μεθόδευση, αφού τη θέση του Ηρακλείτου έρχεται να καταλάβει ο Άγιος Αθανάσιος, «ολίγον» ετσιθελικά και «λάθρα». Ίσως η ιστορική φράση του αρχαίου φιλοσόφου, «τα πάντα ρει και ουδέν μένει», να είναι η μοναδική αιτία του κακού, όταν ο ουρανός βρέχει ονόματα (παντός τύπου) και αναμένεται, όπως αναφέρει και ο εθνικός τραγουδιστής, Γιώργος Νταλάρας, σε ένα από τα σουξέ του, εντός ολίγου να βρέξει και αρκούδες:
«Ο ουρανός βρέχει αρκούδες
που κάνουν τούμπες
και κατεβαίνουν σαν πεταλούδες».
Ανυπότακτο Αγρίνιο