«Η ζήτηση είναι πολύ υποτονική. Από την Τουρκία και την Αίγυπτο είναι μηδενική. Όταν θα έρθει η ζήτηση, χρειάζεται να έχουμε ανταγωνιστική ποιότητα που να είναι ελκυστική. Εάν έχουμε βαμβάκια κόκκινα, μαζεμένα με stripper και φύλλο, θα χάσουμε το όποιο πλεονέκτημα διαθέτουμε λόγω της εγγύτητας απόστασης με την Τουρκία και την Αίγυπτο. Εάν οι ποιότητες δεν είναι καλές για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οι πελάτες των ελληνικών βαμβακιών θα προγραμματίσουν αγορές βραζιλιάνικων και αμερικάνικων», σημειώνει.
Διευκρινίζει, ακόμη, ότι με εξαίρεση την ακραία κακοκαιρία Daniel, το βαμβάκι τα τελευταία χρόνια δεν χαλάει στο χωράφι, αλλά από τη συγκομιδή μέχρι την εκκόκκιση, λόγω υγρασίας και φύλλου. «Όταν συγκομίζεται βαμβάκι με φύλλο, διατηρεί για μεγαλύτερο διάστημα την υγρασία, άρα η ποιότητα υποβαθμίζεται», υπογραμμίζει.
Στόχος η εμπορεύσιμη ποιότητα
Ο κ. Μαδιανός τονίζει ότι, για να ενθαρρύνουν τους παραγωγούς να στραφούν στην ποιότητα, θα πρέπει αυτή να αξιολογηθεί και να πληρωθεί. «Ένας παραγωγός που έκανε καλλιεργητικά τα πάντα και διαπιστώνει ότι ο κόπος του δεν ανταμείβεται και παίρνει περίπου τα ίδια χρήματα με τον γείτονα, που παρέδωσε κακή ποιότητα, κάποια στιγμή αλλάζει», περιγράφει και σημειώνει ότι κάποιοι παραδίδουν μεγάλες ποσότητες ποιοτικού βαμβακιού και απαιτούν από τους εκκοκκιστές να παραλάβουν μικρότερες από «στουπί». Εξηγεί, δε, ότι ακόμη και το κακό βαμβάκι πωλείται, αλλά σε διαφορετική τιμή.
Θυμίζει, επίσης, ότι πριν από λίγα χρόνια το ελληνικό βαμβάκι λάμβανε την υπεραξία, γιατί δεν είχε ανταγωνισμό στη λεκάνη της Μεσογείου και η Ελλάδα τροφοδοτούσε το φθινόπωρο την αγορά, κάτι που πλέον δεν ισχύει, γιατί «υπάρχει βαμβάκι από όλο τον πλανήτη δώδεκα μήνες τον χρόνο. Πρέπει, επομένως, να εναρμονιστούμε με την υπόλοιπη αγορά, άρα να έχουμε ίδια ή καλύτερη ποιότητα είτε ίδια ή καλύτερη τιμή». Η διαπραγμάτευση απαιτεί ποιότητα.
Η κατάσταση στη γειτονική Τουρκία εγείρει προβληματισμό, γιατί μαθαίνουμε ότι δουλεύει στο 50% της δυναμικότητάς της, ενώ πτωχεύουν ακόμη και κλωστήρια. Ο ίδιος εκτιμά ότι η κατανάλωση συνεχίζεται και η Τουρκία θα παραλάβει ελληνικό βαμβάκι, αρκεί η ποιότητά του να είναι έστω μέτρια, προσθέτοντας ότι έγιναν κάποιες δουλειές με την Αίγυπτο.
Ο κ. Μαδιανός αναφέρει ότι αν οι παραγωγοί μπορούν να λάβουν τιμή που καλύπτει το κόστος τους, είναι καλό να κλείσουν, για παράδειγμα, το 1/5 ή το 1/10 της παραγωγής.
Οι ποσότητες δεν επαρκούν, με συνέπεια να γίνονται εκπτώσεις
Η ποιότητα του βαμβακιού συνδέεται με σειρά παραμέτρων, από την καλλιεργητική φροντίδα, τις αρδευτικές υποδομές και τη δυνατότητα του παραγωγού να βάλει βαθιά ενίοτε το χέρι στην τσέπη, αλλά και την αποδοχή ή όχι από ορισμένους εκκοκκιστές υποβαθμισμένου προϊόντος, που έχει συλλεχθεί με stripper, παρά τις ανακοινώσεις για το αντίθετο. Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι παραλαμβάνεται βαμβάκι σε όποια κατάσταση με υποβαθμισμένη ποιότητα, γιατί η παραγωγή μειώνεται. Άρα, μπορεί κάποιοι εκκοκκιστές να κλείσουν την πόρτα, αλλά κάποιοι άλλοι το αποδέχονται και, μάλιστα, διαπραγματεύονται προσφέροντας καλύτερη τιμή.
Το βέβαιο είναι ότι αμφότεροι, παραγωγοί και εκκοκκιστές, θέλουν να καλλιεργούν και να παραλαμβάνουν μόνο ποιοτικό βαμβάκι, αλλά οι ποσότητες δεν επαρκούν, με συνέπεια να γίνονται εκπτώσεις. Επιπλέον, ορισμένοι εκκοκκιστές έχουν δανείσει χρήματα σε παραγωγούς που, όταν παραδίδουν κακής ποιότητας προϊόν, αναγκάζονται να το παραλάβουν, για να κάνουν απόσβεση των χρημάτων τους. Αυτό που είναι, επίσης, βέβαιο είναι ότι τόσο οι εκκοκκιστές όσο και οι παραγωγοί βιώνουν αβεβαιότητα, καθώς έρχονται από μια δύσκολη περσινή χρονιά.
Πηγή: ypaithros.gr | Συντάκτης: Αμπατζή Μαρία
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Τα άρθρα που δημοσιεύονται εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του energy942.gr (φωτογραφίες από διαδίκτυο).
